Trip down south

Een tijdje geleden, maar hier ben ik weer. Op dit moment zit ik lekker in het zonnetje, 35 graden, naast de Mekong delta in Ben Tre. Een prachtige plaats midden in de natuur waar er niets anders te horen valt dan het fluiten van vogels en het rustgevende geluid van stromend water. Een klein stukje paradijs. Of zoals Sam en ik gisteren over zaten te denken, de perfecte plaats voor en meditatie homestay op te starten ( ja Stephanie, ik dacht aan jou ) Nu, na een heel hectische week mocht dit ook wel eens. Voor wie het nog niet gehoord heeft op de bus van Halong naar Hoi an is mijn camera gestolen die Sam aan zijn riem had, gelukkig nog een backup van de foto's op mijn tablet. Dezelfde camera opnieuw gekocht in Nha Trang en op de nachtbus naar Ho Chi Minh City mijn ID, tablet en telefoon gestolen uit het ruim. Jep, je hoort het goed, de grootste pechvogel in het paradijs. Zoals jullie wel weten ben ik redelijk verslaafd aan mijn telefoon, dus hoe kunnen ze die stelen, wel met mijn hectisch hoofd heb ik die in mijn dagrugzak vergeten en deze rugzak was te groot voor de bus (miniplaatsjes) dus zat deze in het ruim. Gelukkig is alles materieel vervangbaar, en is mijn liefje hier nog om mij te troosten en zijn tablet uit te lenen, dus nu proberen wat verder te genieten van de vakantie, maar toch vind ik het zwaar klote dat nu al onze foto's  weg zijn... hopelijk vinden we hier nog een tolk, want de politie wil gen verklaring schrijven zonder, voor de verzekering dus duimen maar! Maar nu genoeg negativiteit en laat ik maar eens beginnen waar ik laatst geëindigd was, Hoi An, of de nummer vier op de23 meest underrated vacation spots around the world to visit before you day, belooft veel goeds inderdaad en dat was het ook! We hadden een homestay geboekt bij twee zusjes, een prachtige villa tussen de velden met zwembad en een booking review score van 9,9. Na het verlies van onze camera puur genieten. Hoi an overdag stelt niet superveel voor, een klein stadje tussen de velden gekend voor de meer dan 400 kleermakers die alles op maat kunnen maken wat je maar wilt, wel voor een pittig prijsje volgens vietnamese normen. Dus na een paar uren hadden we het wel al gezien. Maar dan s avonds vormt de stad zich om tot een opeenvolging van lampionnen in de straat, aan de huizen, over water... prachtig en over de top romantisch. Om het dan nog wat romantischer te maken zijn Sam en ik dan op een kano gaan varen tussen de lichtjes met ons twee en twee lantaren om een wens te maken, lekker uitbuiting van toeristen, maar who cares op dat moment?! Deze stop was ons eerste rustmoment sinds de bergen en het onuitputtende rondtrekken. Dag twee bestond uit lekker eten, zwemmen in het zwembad en de zee en slapen, of alles wat een vakantie nodig heeft volgens Sam. Even toch getwijfeld of we niet wat langer zouden blijven hangen maar aangezien Sam volgende week moet werken, we nog maar in de helft van het land zaten en er nog een duikcursus afgewerkt moest worden hebben we dit toch maar niet gedaan. Next stop Nha Trang, een kustlijn volgebouwd met skyscrapers en 90% van de mensen Russisch,  hotels en travel agencies die enkel vietnamees en russisch spreken, geen toplocatie voor ons dus. Maar dit konden we al op voorhand anticiperen en we waren ook niet gekomen voor de geweldige uitstapjes die je er kan maken (wannnabe disneyland op een eiland waar je naartoe moest via een kabelbaan die vaststaat op 4 wannabe eifeltorens, of nog beter monkey island waar apen circustechnieken uitvoeren, lees mishandeling) maar we waren er om onze duikcursus praktijk te volgen. Een beetje stress op voorhand want mijn vorige duikpartijen verliepen niet altijdeven vlot, maar het was in 1 woord geweldig en met deftige achtergrondinfo helemaal niet moeilijk ook. Onze instructeur was khuong, een vietnamese duiker met een heel speciaal gevoel voor humor, zeker ten opzichte van ons vrouwelijke ras. Samen met hem deden we onze eerste zwembadduik en in totaal 4 open water duiken langs de verschillende koralen bij de eilanden van Nha trang. Ik zou het echt iedereen aanraden, prachtige onderwaterwereld, enkel spijtig om zo concreet te zien hoe wij mensen de koralen en dus ook de woning van zoveel dieren verpesten. De vervuiling van de mens zie je pas echt goed in de diepte van de zee. Na de duiklessen namen we onze eerste bus richting Saigon, enja jullie weten al wat er toen gebeurde. Eventjes een dipje, wat huilbuien van mijn kant, en na wat getroost zo snel mogelijk weg uit de drukte van de stad richting ons paradijs. Hier een fietstochtje gemaakt en gaan kayaken op de mekong delta en ik voel me weeral relaxed doch toch wat resterende over paranoia. Straks vertrekken we naar saigon voor onze laatste twee dagen samen, en op zoek naar een nieuwe telefoon en tolk! Tot in Phu Quoc!